Όπως κάθε καλοκαίρι εδώ και δεκαετίες, έτσι και φέτος, κάηκε το 1/3 της Χίου, εδώ και πολλά χρόνια έχει καεί το 60% της δασικής έκτασης στην Αττική και παρόλα αυτά για άλλη μια φορά επανέρχεται το ίδιο σενάριο σε διάφορες παραλλαγές.

Το σενάριο αυτό αποδίδει τις καταστροφές όχι στην ανεπάρκεια, στον σχεδιασμό και στα μέσα για την αντιπυρική προστασία, αλλά σε αόρατους ξένους πράκτορες και σε διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Λες και οι εθνικοί μας επενδυτές χρειάζεται να κυκλοφορούν με στουπιά όταν μπορούν κάθε φορά και κατά παρέκκλιση να νομοθετούν και να κάνουν ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν, ακόμα και σε περιοχές natura, π.χ. ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, μεταλλεία.

Προφανώς, υπάρχουν συμφέροντα που επιδιώκουν να αποκομίσουν τεράστια κέρδη από την γη, αλλά αυτά τα συμφέροντα δεν είναι τόσο σκοτεινά∙ έχουν ονοματεπώνυμο και πολλές φορές εμπορευματοποιούν την γη στο όνομα της ανάπτυξης και του τουρισμού, με την άδεια της κυβέρνησης και της πολεοδομίας.

Ούτε ξένοι πράκτορες, ούτε αόρατα συμφέροντα, απλά κάθε χρόνο επιβεβαιώνεται ότι η ανεπάρκεια στον σχεδιασμό και στην πρόληψη, είναι μία από τις αιτίες που η χώρα μας εμφανίζει τον μεγαλύτερο αριθμό πυρκαγιών.