ΚΑΛΕΣΜΑ
Το παρατημένο στον χρόνο και τις καιρικές συνθήκες αλλά και εγκαταλειμμένο από την αδιαφορία των τοπικών Αρχών Μνημείο Πεσόντων Εργατών στην πλατεία Κανάρη στο Πασαλιμάνι επιλέξαμε για να τιμήσουμε τη φετινή Πρωτομαγιά, την Τετάρτη 30 Απριλίου 2025 και ώρα 19:30.
Η παράταξη μας «ΑλλάΖΟΥΜΕ τον Πειραιά για όλους και όλες» καταθέτει ένα στεφάνι και λίγα γαρύφαλλα στη μνήμη όσων δολοφονήθηκαν, εκδιώχθηκαν, βασανίστηκαν, στιγματίστηκαν, επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, αύξηση των ημερομίσθιων, εφαρμογή του 8ωρου και καταπολέμηση της αισχροκέρδειας. Ήταν Αύγουστος του 1923 με τον Πειραιά να πλήττεται από την οικονομική κρίση, την εργασιακή επισφάλεια και το στοίβαγμα των προσφύγων στις γειτονιές του. Άγριοι καιροί, σαν τους σημερινούς. Απολυμένοι εργάτες, άνεργοι παντού, στόματα ατάιστα. Η ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα κηρύσσουν πανεργατική απεργία και καλούν, στις 22 Αυγούστου, σε συλλαλητήριο στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου αρχικά, αλλά, καθώς το κέντρο του Πειραιά είχε καταληφθεί από ισχυρή στρατιωτική δύναμη και στρατιωτικά περίπολα εμφανίζονταν τριγύρω, οι εργάτες απτόητοι συγκεντρώνονται κατά κύματα στο Πασαλιμάνι. Η κυβέρνηση Πλαστήρα-Γονατά δίνει εντολή για τη βίαιη διάλυση τους. Ο στρατός επεμβαίνει. «Οι απεργοί συνηντήθησαν με τας περιπόλους εις την διασταύρωσιν των οδών Σωτήρος και Καραΐσκου, όπου εγένετο και η πρώτη αιματηρά σύρραξις» (Έθνος, 23.08.1923). Αποτέλεσμα: 11 νεκροί, 100 τραυματίες και πολλές συλλήψεις με σχεδόν όλο το συνδικαλιστικό κίνημα να καταλήγει στη φυλακή.
Θυμόμαστε, τιμάμε και προχωρούμε στην τοποθέτηση αναθηματικής πλάκας, περιγράφοντας και εντάσσοντας στη συλλογική μνήμη αυτή την ιστορική, αλλά σχεδόν άγνωστη στιγμή του εργατικού κινήματος της πόλης μας. Μια ψηφίδα στην κοινωνικοπολιτική ταυτότητα της για να συνεχίσουμε τους αγώνες με όραμα και πάθος. Γιατί -ακόμα κι αν η Τέχνη θέλει την εργατική τάξη δικαιωμένη να «πηγαίνει στον παράδεισο»- σε αυτή τη συγκυρία του νεοφιλελευθερισμού, των πολέμων, του τραμπισμού τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν λογίζεται ως κεκτημένο ή δεδομένο ή αυτονόητο.
Μαζί μας θα είναι και θα μιλήσουν για το σύγχρονο εργασιακό χάος στην πόλη και το λιμάνι του Πειραιά οι συνδικαλιστής/συνδικαλίστριες Κώστας Γενιδούνιας (ΟΣΕ), Σταυρούλα Παπαδημητρίου (ΑΔΕΔΥ) και Αναστασία Φραντζεσκάκη (ΟΛΠ), ενώ θα συντονίζει ο Βασίλης Μανωλάκος (Cosco).