Ήταν στις 17 Φεβρουαρίου 1992, όταν το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά, με Δήμαρχο τον Στέλιο Λογοθέτη, αποφάσισε ομόφωνα να διενεργήσει δύο (2) καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς με θέματα: Τη δημιουργία δύο μνημείων αφιερωμένων το πρώτο στην μνήμη των πεσόντων Πειραιωτών για την Εθνική Ανεξαρτησία και την συμμετοχή τους στην Εθνική Αντίσταση με κοντά στους δύο χιλιάδες (2.000) νεκρούς και ένα δεύτερο για τα θύματα της θύρας 7 του γηπέδου Καραϊσκάκη, που θα συμβολίζει το αγνό φίλαθλο πνεύμα και τον αγώνα κατά της βίας.

Από τότε μέχρι σήμερα ενώ το ένα μνημείο συντηρείται, αναβαθμίζεται με τη διοργάνωση εξαιρετικών εκδηλώσεων οι οποίες πρέπει να συνεχιστούν, για το άλλο της Εθνικής Αντίστασης δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Είναι στα αζήτητα, κατεστραμμένο, βανδαλισμένο, έχει μετατραπεί σε υπαίθριο W.C. της περιοχής, δεν έχει καμία σήμανση, καμία αναμνηστική ταμπέλα.

Για τους λόγους αυτούς ζητήσαμε με αίτησή μας από το Δημοτικό Συμβούλιο να προχωρήσουμε στην άμεση αποκατάσταση του μνημείου της Εθνικής Αντίστασης, όπως έχει ζητήσει και η Π.Ε.Δ.Ε.Α.- Δ.Σ.Ε. Προτείναμε την μετονομασία του πάρκου σε «Πάρκο Εθνικής Αντίστασης», στη δημιουργία μικρών εξεδρών και την παραχώρησή τους σε καλλιτεχνικά σχολεία και σε ερασιτεχνικά σχήματα μουσικής και θεάτρου, προκειμένου να αναβαθμίσουμε ένα πάρκο που για πολλά χρόνια έχει χάσει τη δημοτικότητά του.

Η Δημοτική Αρχή συμφώνησε να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την αποκατάσταση του Μνημείου. Ίδωμεν…